कुरोको चुरो कहाँबाट कोट्याउँ, म आफै बिलखबन्धन छु, यतिखेर । लामो समय भो, विचार स्तम्भमा कलम सिञ्चित नगरेको । तथापि लेखन कार्यले भने विश्राम लिएको थिएन र छैन पनि । अनि समाचारको सुतिखेती भने छोडिएको छैन । अझै पनि निरन्तर नै छ ।
धेरैले आफ्नो विज्ञापन गर्दा हुन्, र आफ्नो संस्थाको पनि विज्ञापन गर्दा हुन् । दुनियाँमा सबैलाई बाँच्नुछ । समय र औकात अनुसार आफूलाई सस्तो वा महंगो दरमा बेच्नुछ । सरसामान बेच्दा नाफाघाटाको हिसाबकिताब हुन्छ । आफूले आफूलाई बिक्री गर्दा के घाटा के नाफा केले पो मापन गर्ने र ?
कोही पुरस्कारमा रमाउन चाहन्छन् त कोही तिरस्कारमा रमाउन मन पराउछन् । दुनियाँको रित नै यस्तै रहेछ । कोही रातदिन चाकडीमा हाजिर बजाउँछन् त कोही अहोरात्र आफूलाई परिश्रममा लगाउँछन् । अहिले मात्र होइन पहिले पनि यस्तै चलन चल्दै आएको त हो नि । कोही बनिबनाउ फूलका मालाले सम्मानित हुन्छन्, कोही पुरस्कारको भारीले थिचिन चाहन्छन् । बजारमा अहिले यस्तै यस्तैको भाउ छ । गरिब र निमुखाको रोजीरोटी हडप्ने यिनकै दाउ छ ।
चाहे सत्तामा होस् वा प्रतिपक्षमा । सही सलामत जीवन जिउने कला र गला मिलेकै छ । नमिले दुई÷चार दिन कोकोहोला मच्चिन्छ । मिलेपछि आफै थचिन्छ । यस्तो थिति बसाल्नेहरु मापाका हुन्छन् । समाज परिवर्तनको बिगुल फुक्नेहरु तिरस्कारको शिकार भई छट्पछिरहेका छन् । ओत लाग्ने ठाउँ छैन । आङ ढाक्ने कपडा लाउँ, छैन तिनका शीर र शरीरमा ।
चटके र बुख्याचाहरुको यहाँ घच्चिको मेला लाग्ने गर्दछ । उनीहरुको जालझेलमा कयौं फसिकेको छन्, दिनहुँ । बेकामे र रमितेहरु पनि काफी भेटिन्छ, यहाँ । दिनरात बितेको थाहा हुन्न, तिनीहरुलाई । विपन्नहरु गरिबी पिएर बसेका छन् । सोधखोज गर्ने मनुवाँ पाउन गाह्रो छ, यहाँ । विपन्न र गरिबका हितमा काम गर्ने भनिएका खोइ कतिवटा सरकारहरु छन् रे, यहाँ । तिनको अत्तोपत्तो नभएझै भान हुन्छ, निर्धनहरुलाई ।
जिलिगान्टेहरु फस्टाउँदा छन्, निर्जीव वस्तु हरण गरेर । साँझबिहान उनकै दामकाम हुन्छ, अड्डा अदालतमा । हुलहुज्जत नहुँदो हो, तिनको पनि तेजहरान हुन बेर लाग्दैनथियो । सार्वजनिक सेवाको जरो मासिन लागेको अवस्थामा छ । भुइँफुट्टाहरुले विकासे फुइँ हाक्दै हिँडेको कति नसुुहाएको ! अन्नबाली तुल्याउनुको सट्टा गिटीबालुवाको खेती फस्टाउँदो छ, यहाँ । खमारमा गिटीबालुवाकै कुन्यु ठडिएका देखिन्छन्, यहाँ ।
तमासा हेर्नेहरुको पनि कमि छैन, यहाँ । पुन्टे र भुन्टीको दुर्दशा कसले बुझेको छ र ? उनीहरुको स्तर चढ्दो होइन घट्दो छ । मालिकहरु अझ धनी भएका छन् । उनीहरुको अवस्था उकालो चढ्दो छ । काला सिसाभित्र आफू सुरक्षित ठान्नेहरु दीर्घजीवी हुने दिन कहिलेसम्म हो ? अहिले नै भन्न त सकिन्न । आखिर तिनका पनि च्यानहरु एक न एक दिन त पक्कै पनि खनिने नै छन् ।
मनका धनीहरु पनि यहाँ यदाकदा नभेटिएका होइनन् । तथापि तिनका मतको कसले पो कदर गर्दो हो र ? तिनको मत नराम्रोसँग लतारिएको छ । हेपिएको छ । बढारिएको छ । तिनका पनि दिनहरु आउलान् भन्ने आशामा अझै कयांै जिउँदा मतहरु लाम लागेर ठिङ उभिएका हुँदा हुन् ।
It was really good lesson but in my personal opinion some people think they knows everything and if others suggest anything they think they are dominated but need to know that sometimes students can teach good lesson to their teachers as well and they have to accept that truth.